term1 Definition1term2 Definition2term3 Definition3
Please sign in to your Google account to access your documents:
Door vergrijzing van de bevolking komt kanker steeds meer voor. Mede als gevolg van de verbeterde opsporingsmethoden, waaronder bevolkingsonderzoeken , en de doeltreffender behandelingsmogelijkheden moeten steeds meer mensen de ziekte kanker zien in te passen in hun leven.
Dat is niet eenvoudig , aangezien de diagnose en behandeling van kanker niet alleen een aanslag zijn op
het lichamelijk welbevinden , maar ook op het psychisch en sociaal functioneren.
Een doorbraak in de mogelijkheden op (volledige) genezing blijft vooralsnog uit. Veel patiënten overleven de ziekte, maar met ingrijpende gevolgen.
Schrameijer en Brunenberg (1992) toonden aan dat veel mensen met kanker problemen ervaren:
• 87% heeft psychische problemen (vooral angst, verdriet, onzekerheid en machteloosheid) , • 60% heeft lichamelijke klachten (vooral vermoeidheid en pijn), • 48% heeft relationele problemen , • 40% heeft problemen rond de verleende medische zorg en • 20% heeft financiële of praktische problemen.
Kanker kan daarom - in dubbel opzicht - gezien worden als een 'ruimte-in nemend proces';
• in medisch opzicht ….• in psychosociaal opzicht …..
• in medisch opzicht een ruimte-innemend proces dat zo snel en zo grondig mogelijk weggehaald moet worden,
• in psychosociaal opzicht een ruim te-innemend proces waaraan juist ruimte gegeven moet worden om er uiteindelijk zo goed mogelijk mee te kunnen leven. Het is hierbij van belang te onderkennen dat psychische problemen bij kanker beschouwd moeten worden als een normale reactie op een abnormale situatie.
Kanker is een traumatische gebeurtenis (zoals ernstig ongeval, geweldsdelict , enz.), in de zin dat het ook in dit geval gaat om de confrontatie met een levensbedreigende situatie.
Er is echter ook een aantal belangrijke verschillen:
bij kanker zit de bedreiger van binnen , in het eigen lichaam, is er sprake van veel verschillende verliezen, op verschillende momenten, en blijft de onzekerheid over terugkeer bestaan, doordat nooit met zekerheid gesteld kan worden dat de kanker definitief weg is.
Kenmerkend is een voortdurende afwisseling van aanpassing en verwerking , waarbij de omgeving en de patiënt vaak niet met elkaar in de pas lopen of uiteenlopende verwerkingsstrategieën hanteren.
Veel mensen weten op eigen kracht de ziekte een plaats te geven in hun leven, vaak met steun van hun naasten en medische behandelaars. Soms is dit niet voldoende of dragen de reacties uit de sociale omgeving juist bij aan de problematiek.
Een belangrijk deel van de patiënten geeft dan ook aan behoefte te hebben aan
professionele psychosociale ondersteuning bij aanpassing en verwerking van de ziekte, bijvoorbeeld met behulp van een psycholoog.
Het werk van het Helen Dowling Institute (HDI), is gespecialiseerd in
de zorg, onderzoek en deskundigheidsbevordering op het gebied van psychosociale oncologie.
De sleutel tot een succesvol consult in de psychosociale oncologie blijkt vaak gelegen in
het meedenken en de goede vragen stellen, waarop de hulpvrager dan zelf het antwoord kan bedenken.
Belangrijke hulpmiddelen daarbij zijn stilstaan, goed kijken en waar mogelijk gedrag positief bezien, als een normale reactie op een ingrijpende gebeurtenis.
Erkenning van het leed is
een eerste vorm van troost.
Vanuit het contact dat daarmee mogelijk ontstaat, kan men dan samen denken over wat de patiënt zou willen en hoe daar vorm aan gegeven kan worden.
Juist in het helder krijgen wat de patiënt (nog) graag wil en in het creatief meedenken in het vormgeven van deze prioriteiten, ligt een taak voor de psychosociale begeleiding.
Kenmerkend voor de psychosociale oncologie.
• De combinatie van een,
• De rol van de psycholoog daarbij is
• Ten slotte is …... een aandachtspunt.
• De combinatie van een, in principe, gezonde verwerkingsstijl van de patiënt, maar een complexe situatie met interactie van somatische, persoonlijke, existentiële en relationele problematiek zoals die gewoonlijk bij kanker speelt maakt dat het bieden van maatwerk belangrijk is.
• De rol van de psycholoog daarbij is vooral luisteren, inventariseren, benoemen, normaliseren en meedenken. Multidisciplinaire samenwerking met een goede afstemming en onderlinge communicatie kan veel onnodige problemen voorkomen. Het hebben van een goede sociale kaart met informatie- en verwijsmogelijkheden kan zeer behulpzaam zijn.
• Ten slotte is 'zorg voor de zorger' een aandachtspunt. De confrontatie met een levensbedreigende ziekte is ook voor de betrokken hulpverleners aangrijpend. Het besef dat kanker iedereen kan over komen en de invoelbaarheid van de reactie van de patiënt, draagt ertoe bij dat de problematiek de hulpverlener snel onder de huid kruipt. Dit maakt het werken in de psychosociale oncologie emotioneel zwaar. Anderzijds kan het ook bijdragen aan geestelijke groei van de hulpverlener, vooral als er sprake is van goede zorg voor de zorger.
• De combinatie van een, in principe, gezonde verwerkingsstijl van de patiënt, maar een complexe situatie met interactie van somatische, persoonlijke, existentiële en relationele problematiek zoals die gewoonlijk bij kanker speelt maakt dat
het bieden van maatwerk belangrijk is.
Need help typing ? See our FAQ (opens in new window)
Please sign in to create this set. We'll bring you back here when you are done.
Discard Changes Sign in
Please sign in to add to folders.
Sign in
Don't have an account? Sign Up »
You have created 2 folders. Please upgrade to Cram Premium to create hundreds of folders!